Messageries Maritimes İskelesi
Messageries Maritimes İşletmesi tarafından 1883 yılında yaptırılan iskele, Mersin’deki ahşap yapılı ilk özel iskeledir. "Tuz İskele" olarak da bilinen iskele, liman inşasından önce yıkılmıştır.
Messageries Maritimes (Mesajeri Maritim) Binası, Atatürk Evi sırasında; Belediye Taş Binası kuzey yönünde idi; şimdi yerinde Mersin Çarşısı var. Mersin’e gelen Fransız yazar, Dr. Louis Charles Lorter Mersin Limanı'nın 1875'teki durumunu anlatırken şöyle yazıyor: “Messageries Maritimes İşletmelerinin yerli temsilcisi sayın İbrahim Sabah Efendi …bizi kabul etmişti. Mersin’in doğru dürüst bir limanı yoktur…” (İbrahim Bozkurt, Mersin Tarihi – Mersin B.B. Kültür Yayınları. Haziran 2012, s. 128)
1889 yılında Mersin’e gelen gemi sayısı 1368 olup, bunların 364'ü buharlı ve 58’i Messageries Maritimes’e aittir.
Bugünkü Ticaret ve Sanayi Odası binasının önündeki ahşap Tuz İskelesi, kısa fakat oldukça yüksektir. Büyükşehir Belediye binasının (Akkahve) yüksek tonozlu orta bölümünün uzun süre tuz deposu olarak kullanıldığı dikkate alınınca iskelenin adının nedeni ortadadır.
Şinasi Develi anlatıyor: “Fransız Kumpanyası tarafından inşa edilmiştir. Kendilerine ait olan ve bugün yerinde Mersin Çarşısı’nın bulunduğu binanın deniz bölümünde idi. Esasen bugün Ticaret Odası Binası’nın bulunduğu bina dahil denize kadar olan arazi bu firmaya ait idi. Sonradan Mersin Belediyesi’ne bağışlamışlar”.
Mimari Özellikleri
1894 yılından itibaren Fransız Messageries Maritimes şirketine aittir. Şu anda yerinde olmayan binanın fotoğraflarından anlaşıldığı üzere düz, yalın cepheleri ile dikkat çekmektedir. Pencereler yatay ve dikey eksende aynı doğrultuda yerleştirilmişlerdir. Zemin kat pencereleri düz yatay demirli olup, üst kat pencereleri ise geleneksel Mersin evlerinde de olduğu gibi ahşap kepenklidir. Gezinti yoluna cephesi bulunan çift kanatlı giriş kapıları iç sofayı vurgularcasına kemerlidir.
Cephede kemerli giriş kapısını çerçeveleyen sivri kemer çıkıntısı vardır. Messageries Maritimes Gemi Acentesi’nin Mersin’deki bu binası, doğu ve batı cephelerinde terasları olan, Kışla Caddesi’ne açılan üç ana girişi bulunan iki katlı bir yapıdır. (Kaynak: Semihi Vural, Pamuğun çocuğu Mersin ve İskeleleri) [1]
